– rozmowa z klientem jako narzędzie weryfikacji oczekiwań i ustalenia celu pracy fryzjera,
– schemat zwiększający procent satysfakcji fryzjera i klienta podczas procesu doboru fryzury:
a) oceniam
b) opisuję
c) proponuję,
– plan pracy i wybór technik strzyżenia,
– nauka precyzyjnej pracy i samokontroli,
– zagadnienia i odróżnienie głównych technik strzyżeń,
– kontrola podstawowych błędów we fryzjerstwie – uniesienie i przekierunkowanie,
– linia – przypomnienie techniki linii jako zewnętrznych kształtów długości,
– gradacja – przypomnienie technik gradacji, stopniowanie włosów, kształt zewnętrzny i wewnętrzny,
– cieniowanie – przypomnienie głównych technik cieniowania, analiza dynamiki włosów,
– system numeryczny – przypomnienie prawidłowych technik wyciągania pasm sekcji strzyżenia,
– dopasowanie fryzur do budowy czaszki i kształtów twarzy; przypomnienie techniki kontry na
twarzy lub objętości i dynamiki włosów,
– podziały jako rozdzielenie technik strzyżenia / dynamika fryzury,
– modne elementy w strzyżeniach; dopasowanie podziałów i technik do obowiązujących trendów np. wydzielanie grzywki, zmiana dynamiki klasycznych form,
– prawidłowa pozycja ciała podczas strzyżenia – krótka analiza, na co zwracać uwagę,
– techniki cięcia włosów – kompaktowa, punktowa, kanałowa – zastosowanie i różnice między nimi,
– techniki suszenia – przypomnienie podstawowych technik suszenia.
17. Styling i elementy stylizacji

– słuchanie potrzeb klienta w sposób, który gwarantuje osiągnięcie zamierzonego efektu,
– zrozumienia systemu skutecznej argumentacji, aby klient miał pełną świadomość, dlaczego skierowana do niego propozycja jest taka, a nie inna,
– system efektywnego planowania pracy, kontroli pracy jako elementu gwarantującego jakość i precyzję,
– zrozumienia różnic, które wynikają z poszczególnych techniki strzyżeń, wykorzystanie i dopasowanie odpowiednich z nich,
– unikania błędów w technikach uniesienia i przekierunkowania,
– kontroli długości włosów i kształtu fryzury połączona z eliminacją podstawowych błędów np. linii do cięcia,
– kontroli obciążenia lub uniesienia połączona z eliminacją błędów dotyczących zbyt ciężkich form, lub spłaszczonych,
– kontroli prawidłowego doboru technik cieniowania do kształtu głowy i finalnej propozycji strzyżenia, unikanie częstych błędów,
– kontroli pracy w przestrzeni i łączenia pasm, by uzyskać zamierzony efekt
– wykorzystania odpowiednich podziałów, by połączyć ze sobą różne sekcje lub oddzielić, tworząc dyskoneksje,
– zróżnicowania w strzyżeniach; świadomość pracy na technikach przy aktualnych trendach,
– wykorzystanie podziałów do tworzenia modnych strzyżeń z elementem grzywek – dopasowanie ich do kształtów twarzy,
– korekcji złej postawy przy pracy, która może stanowić zagrożenie dla wykonywanych technik strzyżenia,
– dopasowania technik suszenia w zależności od stref ostrzyżonych włosów,
– dopasowania stylingu do suszenia, jak i technik wykańczania fryzury.